Πώς να θεραπεύσετε την κατάθλιψη μετά τον τοκετό με μικροδοσολογία

Η ιστορία λέει ότι η μητρότητα υποτίθεται ότι έρχεται "φυσικά". Φανταστείτε τον νέο γονέα να ατενίζει το μωρό στην αγκαλιά του. Εύκολα προσαρμόζεται στη νέα του ζωή ως φροντιστής, όπως η πάπια στο νερό. Για την πλειοψηφία των ανθρώπων, αυτό είναι η περίπτωση που φυσικά είναι μαγική. Ωστόσο, για κάποιους άλλους είναι απλά δεν είναι τόσο εύκολο. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει όσο και η ίδια η ανθρωπότητα, η επιλόχειος κατάθλιψη (PPD) έχει αναγνωριστεί ως σοβαρή πάθηση πολύ πρόσφατα..

Η επιλόχειος κατάθλιψη είναι μια μορφή κατάθλιψης που εμφανίζεται συνήθως μεταξύ 1 εβδομάδας και μερικών μηνών μετά τον τοκετό. Χαρακτηρίζεται από ακραία θλίψη, άγχος, κόπωση, αϋπνία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει σκέψεις αυτοκτονίας - η φροντίδα του μωρού γίνεται συχνά σχεδόν αδύνατη. 

Μια ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί

 Ήδη από το 460 π.Χ. ο Ιπποκράτης περιγράφει τις γυναίκες που υποφέρουν "διέγερση, παραλήρημα και κρίσεις μανίας" μετά τη γέννηση- προχωρήστε μπροστά μερικές χιλιάδες χρόνια και η Μπρουκ Σιλντ μοιραζόταν την ιστορία της κατάθλιψης μετά τον τοκετό στην αυτοβιογραφία της του 2005Κάτω ήρθε η βροχή. Παρά αυτό το τεράστιο άλμα στο χρόνο, φαινόταν ότι η ιδέα ήταν ακόμα τόσο ξένη όσο και στην εποχή του Ιπποκράτη. Ήταν ακόμα κάτι για το οποίο η γυναίκα δυσκολευόταν εξαιρετικά να μιλήσει, και μόλις και μετά βίας το αναγνώριζε δημοσίως.

 Η έννοια της "θηλυκότητας" είναι στενά συνυφασμένη με την έννοια της "μητρότητας". Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες έχουν αποκτήσει ανεξαρτησία μόνο στην πρόσφατη ιστορία. Και, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αν μια γυναίκα δεν μπορούσε να κάνει το "καθήκον" της (π.χ. να είσαι μητέρα) ντρεπόταν, αποφεύγονταν ή υβριζόταν. Ευτυχώς, ο κόσμος αλλάζει, και η έννοια της "γυναικείας φύσης" έχει αποκαλυφθεί ότι με πολλούς τρόπους είναι ακριβώς αυτό - μια έννοια. Η κατάθλιψη, συμπεριλαμβανομένης της επιλόχειας κατάθλιψης, είναι μια ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως κάθε άλλη. Ωστόσο, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να υποφέρουν σιωπηλά και ντροπιαστικά, κατηγορώντας τον εαυτό τους ότι δεν είναι σε θέση να δεθούν με τα μωρά τους. Ή, χάνουν τη θέληση να τα φροντίσουν, αν το βάρος της κατάθλιψής τους γίνεται πολύ βαρύ. 

Οι παραδοσιακές θεραπείες δεν αποτελούν επιλογή

Για πολλές μητέρες που πάσχουν από PPD, τα παραδοσιακά αντικαταθλιπτικά όπως οι SSRI δεν αποτελούν επιλογή. Είναι σύνηθες ότι τα συμπτώματα της κατάθλιψης μπορεί να επιδεινωθούν κατά τις πρώτες εβδομάδες που δοκιμάζουν ένα νέο φάρμακο, κάτι που δεν μπορούν να διακινδυνεύσουν όταν φροντίζουν ένα μωρό. Μπορεί επίσης να μην θέλουν να βιώσουν την αποδυνάμωση των θετικών συναισθημάτων. Φανταστείτε να μην μπορούσατε να απολαύσετε το χαμόγελο του μωρού σας!

Επιπλέον, μπορεί να είναι μέρος του αξιοσημείωτου πληθυσμού για τον οποίο οι SSRIs δυστυχώς απλά δεν εργασία. Όποιος και αν είναι ο λόγος, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη κατάλληλης θεραπείας για αυτή την κατάσταση που επηρεάζει 15% των γυναικών μετά τον τοκετό. Και δεν είναι μόνο οι γυναίκες - επηρεάζει επίσης περίπου 10% των ανδρών. 

Είναι άραγε περίεργο που οι γονείς παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους;

Μέσω αυτού του μεγάλου ισοπεδωτικού μέσου, του διαδικτυακού φόρουμ, μητέρες μοιράζονται τις ιστορίες τους σχετικά με τη μικροδοσολογία μαγικών τρουφών για να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της επιλόχειας κατάθλιψης. Και, αυτά που ξεκίνησαν ως ανώνυμες συμβουλές στο Reddit έχουν γίνει ολοκληρωμένα άρθρα στο Goodhousekeeping.com! Η αλλαγή έρχεται γρήγορα Πράγματι.

Λοιπόν, θα είχαμε, φυσικά. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της ψιλοκυβίνης (το δραστικό συστατικό των μαγικών τρούφες) είναι εδώ και πολύ καιρό γνωστές σε ένα "υπόγειο" τμήμα του πληθυσμού. Ευτυχώς, όμως, ο υπόλοιπος κόσμος αρχίζει να το προλαβαίνει. Η ψιλοκυβίνη θεωρείται ως ένα σοβαρό φάρμακο για τα πάντα, από κατάθλιψη, σε PTSD σε OCD καθώς και για τη γενική ευεξία, τα κίνητρα και τη δημιουργικότητα. 

Ένα ταξίδι από την απελπισία στην ευεξία

Σε ένα πρόσφατο Goodhousekeeping.com άρθρο, η Melissa Lavasani, πάσχουσα από ακραία επιλόχειο κατάθλιψη, μοιράστηκε το ταξίδι της από την απόγνωση στην ευεξία, και όλα αυτά με τη βοήθεια μαγικών μανιταριών. 

Η πρώτη εγκυμοσύνη της Melissa ήταν χωρίς προβλήματα. Η δεύτερη, όμως, ήταν γεμάτη πόνο και επιλόχειο κατάθλιψη. (κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης). Μετά τη γέννηση του γιου της, η κατάστασή της επιδεινώθηκε,

"Στα τέλη του 2017, εμφάνισα σοβαρή επιλόχειο κατάθλιψη. Δεν ήταν απλώς βαθιά θλίψη, ήταν τρόμος. Είχα μια συνεχή φλυαρία αρνητικής αυτο-ομιλίας.. Μια φωνή στο κεφάλι μου που μου θυμίζει πόσο απαίσια σύζυγος και μητέρα ήμουν".

Ωστόσο, παρουσιάστηκε ένας πυρήνας ελπίδας. Σε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο η Melissa και ο σύζυγός της άκουσαν ένα podcast. Ο καλεσμένος δεν ήταν άλλος από τον μυκητολόγο Paul Stamets. Στο podcast εκθείασε τις αρετές της ψιλοκυβίνης ως θεραπεία για την κατάθλιψη. Δεν το είχε ξανακούσει ποτέ αυτό, αλλά ήταν επίσης στα όριά της και πρόθυμη να δοκιμάσει τα πάντα. Πήγε σε μια ερευνητική κατάδυση και σύντομα είδε ότι η ψιλοκυβίνη μελετάται νόμιμα παντού, από το Πανεπιστήμιο John Hopkins μέχρι το Berkeley. Αλλά, δυστυχώς, δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για καμία από τις ερευνητικές μελέτες που διεξάγονταν επί του παρόντος. 

Η Melissa αρχίζει να παίρνει μικροδόση

Το 2018, καθώς η κατάστασή της επιδεινωνόταν, η Melissa άρχισε να παίρνει μικροδοσολογία. Τρεις ημέρες μετά την πρώτη της προσπάθεια άρχισε να παρατηρεί διαφορά. Μετά την αποστασιοποίηση της κατάθλιψής της άρχισε να αισθάνεται ότι υπήρχε και πάλι στο σώμα της. Ένιωθε παρόντες. Περιγράφει το συναίσθημα της μικροδοσολογίας ψιλοκυβίνης:

 "Συγκρίνω το συναίσθημα με το να κοιμάσαι οκτώ ώρες, να κάνεις μια καλή προπόνηση και να πίνεις την τέλεια ποσότητα καφέ. Απλά ένιωθα ξύπνιος και έτοιμος για την ημέρα μου".

Καθώς η κατάθλιψή της άρχισε να υποχωρεί, η ζωή της άρχισε να γίνεται και πάλι ευχάριστη. Μπορούσε να μυρίζει και να γεύεται καλύτερα τα πράγματα, μπορούσε ακόμη και να αντιμετωπίσει ξανά τη θεραπεία. Η μικροδοσολογία τρεις φορές την εβδομάδα την έκανε να ξαναγίνει ο άνθρωπος που ήταν πριν. 

Πολλές περισσότερες ιστορίες όπως της Melissa

Η ιστορία της Melissa είναι μία από τις πολλές που φέρνουν την ψιλοκυβίνη στο προσκήνιο ως θεραπεία για την επιλόχεια κατάθλιψη. Το Vice κάλυψε πρόσφατα την ιστορία της μητέρας Julie Ugleholdt, η οποία οδηγήθηκε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας λόγω της επιλόχειας κατάθλιψης. Στο βιβλίο της Project Baby- Ο πρώτος μου χρόνος ως μια λιγότερο από τέλεια μητέρα, Η Ugleholdt περιγράφει μια παρόμοια κατάσταση με αυτή της Melissa - η ψιλοκυβίνη ήταν η τελευταία λύση.Ωστόσο, όπως και για τη Melissa, η μικροδοσολογία ήταν η σωτήρια λύση. Η Ugleholdt δηλώνει: "Η μέθοδος της μικροκυκλοφορίας είναι πολύ σημαντική για την ίδια,

"Ελπίζω ότι μπορεί να γίνει μια επιλογή που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στην ψυχιατρική ως εναλλακτική λύση στα αντικαταθλιπτικά. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να το αγοράζουν κρυφά από έναν έμπορο και θα μπορούν να έχουν κάποια καθοδήγηση και υποστήριξη κατά τη διαδικασία".

Έρχεται αλλαγή

Άλλη μια φωνή, σε μια χορωδία πολλών, που εξυμνεί τα οφέλη της μικροδοσολογίας. Σκεφτείτε όλους τους γονείς που θα μπορούσαν να είχαν βοηθηθεί από την ψιλοκυβίνη αν το γνώριζαν! Θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει ζωές. Ευτυχώς, με ανθρώπους όπως η Melissa να μοιράζονται την ιστορία τους, η αλλαγή έρχεται.

Και ευτυχώς για εσύ, μπορείτε να παραγγείλετε τις μαγικές τρούφες με ψιλοκυβίνη από εμάς σήμερα!

*Τα προϊόντα μας προορίζονται τόσο για αναψυχή όσο και για θεραπεία. Εάν παλεύετε με την ψυχική σας υγεία, βεβαιωθείτε ότι είστε σε επαφή με έναν θεραπευτή ή επαγγελματία υγείας παράλληλα με την ενσωμάτωση της ψιλοκυβίνης στη ζωή σας.